به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، پاسخ‌های استاد شیخ حسین انصاریان را به پرسش‌های مطرح از سوی جوانان می‌خوانید:
در قرآن مجید آمده است:«فقضاهنّ سبع سموات فی یومین; آنها را به صورت هفت آسمان در دو روز آفرید.» عدد هفت ممکن است در اینجا عدد تکثیر باشد یعنی آسمان‌های فراوان و کرات بیشماری آفریدیم و نیز ممکن است به معنی این باشد که عدد آسمان‌ها درست هفت است با این قید که تمام آنچه از کواکب و ستارگان ثوابت و سیارات را می‌بینیم جزء آسمان اول است. به این ترتیب عالم آفرینش از هفت مجموعۀ بزرگ تشکیل یافته که تنها یک مجموعۀ آن در برابر دیدگان انسان‌ها قرار گرفته، دستگاه‌های علمی و تحقیقاتی انسان به ماوارء این منطقه یعنی غیر از آسمان اول نفوذ نکرده است. اما شش عالم دیگر چگونه است و از چه تشکیل یافته، جز خدا نمی‌داند. ولی ممکن است علوم از روی آن در آینده پرده بردارد. به این دلیل که علوم ناقص بشر به هر نسبت که پیش می‌رود، از عجائب آفرینش تازه‌هایی را به دست می‌آورد.
انسان هم پس از مرگ به آسمان ـ به معنی آسمان‌های هفتگانه که مادی هستند ـ نمی‌رود بلکه وارد عالم برزخ می‌شود یعنی عالمی که بین دنیا و آخرت است.
عالم آفرینش از هفت مجموعۀ بزرگ تشکیل یافته که تنها یک مجموعۀ آن در برابر دیدگان انسان‌ها قرار گرفته است
